ავტორი იოანე კაზარიანი XIII ს. 20-იან წლებში საქართველოს სახელმწიფოსა და რომის საყდარს შორის დაიწყო მიმოწერა, რომლის თანახმადაც ქართველებს ჯვაროსნებისთვის დახმარება უნდა გაეწიათ წმინდა მიწაზე დაგეგმილ ლაშქრობაში. აღსანიშნავია, რომ საქართველო ხსენებულ მოლაპარაკებებამდეც დადებითად იყო განწყობილი ლევანტის ლათინურ სახელმწიფოებთან ურთიერთობის მიმართ. ასეთი დადებითი ურთიერთობები ჩამოყალიბდა ლევანტში ჯვაროსნების გამოჩენისთანავე (1098 წ.) და XII-XIII საუკუნეებშიც გაგრძელდა. მიუხედავად იმისა, რომ ხსენებული მოლაპარაკებების შემდეგ ქართველებმა ვერ მიიღეს მონაწილეობა მეექვსე ჯვაროსნულ ლაშქრობაში, ქართველებსა და ლათინელებს შორის თბილი ურთიერთობები შენარჩუნდა როგორ საეკლესიო, ისე პოლიტიკურ დონეზე. მათ შორის ერთობის...